اولین نوشته...

     کجائی؟؟

دلم نوازش حرفهایت را زمزمه می کند و اندیشه ام سرگردان خوبی های

توست.

دیشب دوباره آمده بودی ، خندیدی

                                   نگاهم کردی

                                          و باز هم مثل همیشه رفتی و من در حسرت نبودنت

                                                                خون دل را به خانه چشمانم ریختم.

اگر بدانم ستاره ای،آسمان را به دلم می ریزم

اگر بدانم دریائی،در تو غرق می شوم

و اگر بدانم بر درختان زمین لانه داری،یکایک شاخه ها را استشمام می کنم

به آن امید که از دیوان صفایت جرعه ای وفا بر دل احساسم بریزم و زندگی کنم.

                         باور کن حقیقت را می گویم،

                            آخر تو بگو،کجائی؟!!