می گویم :دوستم داری؟
می گوید:آری بیشتر از جانم!
می گویم:دروغ می گویی...
بی آنکه چیزی بگوید، سرش را روی شانه هایم می گذارد و از خجالت دم بر نمی زند...
آخر من ندانستم دوستم دارد یا نه؟
تو دانی این دلم بهر چه رسواست
***
می گویی:عاشقه.... می گوبم :منی؟!
می گویی:دلتنگم برای.... می گویم:من؟
می گویی: می خواهم دور شوم از...... و دیگر نمی گویی
به چشمانت خیره می شوم،پیش خود می گویی:کاش می دانستی که فقط این بار با تو بوده ام،...
از دوستانی که با نظرای زیباشون منو شرمنده می کنن واقعا متشکرم
این بار هم با حرفای نازتون به این صفحات غم گرفته ی من شادی ببخشین..
بازم منتظرم...
من صدای تمام لحظه های خوب را می شنوم صدای خوبی صدای پاکی صدای تو...
صدایت را می شنوم که فریاد زنان از آن سو صدایم می کنی و مرا به بزم دلت دعوت می کنی مرا می خوانی به سویت تا بیایم بوسه ای بر غم نازم بگذاری و مهرم را نوازش کنی
چه زیباست رقص کنان در میان ستارگان عشق سرودن و چه لحظه ی به یاد ماندنی است آن زمان که نگاهت نگاهم را در آغوش می کشد
من به یادت خواهم ماند تا آن لحظه، لحظه ای که همچون کودکی که به بازوان پدرش پناه می آورد تو را در آغوش گیرم و به سان مادری که طفل معصوم خود را نوازش می کند آرام آرام نازت را بکشم
آن لحظه چون گلی می شوم که در انتظار آب سر به زیر دارد و چونان ابری که از آمدن بهار گریان است